نماینده رفسنجان در مجلس ایران از جمع‌آوری کمک برای گروه داعش در این شهرستان خبر داد.
به گزارش خبرگزاری انصار به نقل از آوا، حسین آذین روز یکشنبه با بیان اینکه وضعیت نابسامان "اتباع بیگانه" در رفسنجان به سمت بحران امنیتی، اجتماعی و بهداشتی می‌رود، تصریح کرد: "با توجه به اینکه حضور افاغنه در بیشتر شهرها ممنوع شده اغلب افغانی‌های غیرمجاز به شهرستان رفسنجان هجوم آورده‌اند و ضمن اشغال بسیاری از فرصت‌های شغلی مشکلات اجتماعی فراوانی از جمله ازدواجهای غیرقانونی، اشغال تختهای درمانی و کلاس‌های آموزشی را در پی داشته است."
او وقوع جرم و جنایت در شهرستان رفسنجان و انار را از دیگر تبعات حضور "اتباع بیگانه" غیرمجاز در این منطقه دانست و گفت: "از آن مهمتر اینها بعضا سرگرم جمع‌آوری کمک برای گروه داعش هستند که این زنگ خطری برای مسئولان است."
آذین، گروه داعش را محصول ناپاک انگلیس دانست و اظهار داشت:"این گروهک با دالرهای امریکا، عربستان و رژیم صهیونیستی و با استفاده از اختلافات مذهبی به مسلمان‌کشی افتاده است."
از آنچه این عضو مجلس ایران مطرح کرده است چنین برمی آید که به تعبیر وی "اتباع بیگانه" و (افاغنه) نیز همدست انگلیس و امریکا و عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی اند و در راستای تقویت و نفوذ داعش در ایران، همکاری میکنند.
اگرچه جامعه مهاجر افغانستانی در ایران، با موضع گیری‌هایی از این دست بیگانه نیستند؛ اما انتظار نمی رفت، فردی در سطح نماینده رسمی مجلس ایران، پس از ۳۰ سال همسایگی با مهاجران افغانستانی، یکی از ننگین ترین و نفرت انگیزترین اتهامات را بر آنان وارد کند.
مهاجران افغانستانی در ایران، ممکن است از نظر آقای آذین و امثال ایشان به رغم ده‌ها سال اقامت و مهاجرت در این کشور و همسایگی با شهروندان بومی آن، هنوز هم "اتباع بیگانه" باشند و با تعبیرهای تحقیرآمیزی مانند "افاغنه" مورد خطاب قرار گیرند؛ اما هم آقای آذین و هم همه مردم کشور میزبان به خوبی میدانند که افغانستانی‌ها درست به دلیل آنکه خود یکی از قربانیان اصلی تروریزم و گروه‌های تکفیری شبیه داعش هستند از بد حادثه اینجا به پناه آمده اند و درک این نکته نیاز به نبوغ ندارد که قربانی تروریزم که خود از قربانگاه و قتلگاه تروریست‌ها گریخته است، هیچگاه بار دیگر به دامن تروریزم آنهم از نوع داعش آن پناه نخواهد برد؛ لذا من داعش نیستم آقای آذین!
همچنین آقای آذین به عنوان نماینده مجلس یک کشور همسایه اسلامی باید این نکته را درک کند که آنکه در افغانستان، خشونت میآفریند، بمب میگذارد، انتحار میکند و دست به اقدامات تروریستی به سبک داعش میزند، نه اصالت افغانستانی دارد و نه دل در گرو امنیت و سلامت و آبادانی و آسایش شهروندان آن سرزمین.
افغانستان با یک تروریزم وارداتی مواجه است که ریشه‌ها و خاستگاه‌های آن را همه میدانند و خوب است آقای آذین هم بداند.
مردم افغانستان پیش از آنکه مردم منطقه و جهان، آنها را با شناسنامه مجعول تروریزم و مواد مخدر و بیخانمانی و فقر و مهاجرت و بیپناهی و هزاران ناگزیری ناشی از این امور بشناسند و نتیجه این شناخت کذایی و بیبنیاد نیز سخنانی شبیه اظهار نظر زهرآگین و عمیقا دردآور نماینده مجلس یک کشور اسلامی باشد، مردمی با فرهنگ، تاریخ، تمدن، جغرافیا و وطن، عزت و اقتدار ملی بودند.
این مردم همچنین، اکنون ممکن است از نظر امثال آقای آذین، وطن نداشته باشند، شهری برای پناه بردن نداشته باشند، حضور آنها در بسیاری از شهرهای کشور همسایه اسلامی "ممنوع" شده باشد و به همین دلیل به رفسنجان "هجوم" برده باشند و "ضمن اشغال بسیاری از فرصت‌های شغلی، مشکلات اجتماعی فراوانی از جمله ازدواجهای غیرقانونی، اشغال تختهای درمانی و کلاس های آموزشی" را ایجاد کرده باشند؛ اما آنها هیچگاه با صهیونیزم همسو نمی شوند.
فقر، بیوطنی، بیخانمانی، دربه دری، بیکاری، ناامنی و... مشکلاتی عارضی اند که به دلیل تغییرات سیاسی و امنیتی ممکن است در هر کشوری روی دهد و ایران نیز بدون شک، تجربه‌های مشابه را در سالهای جنگ با عراق از سر گذرانده است؛ سال‌هایی که هزاران مهاجر افغانستانی نیز دوشادوش برادران مسلمان ایرانی شان در برابر ارتش متجاوز صدام ایستادند، خون دادند و شهید شدند.
آقای آذین! مطمئن باشید فردا نیز اگر قرار شود ایران با داعش درگیر شود، یکی از همرزمان شما همین مهاجرانی خواهند بود که دیروز با شما در برابر عراق جنگیدند و امروز نیز در رابطه با مسایل کشورهایی امثال سوریه، عراق و به ویژه فلسطین عمیقا احساس درد و مسؤلیت میکنند و اگر مراجع تقلید شان و نیاز آن کشورها ایجاب کند، در عرصه‌های مختلف مربوط به دفاع از دین و آئین اسلامی در آن سرزمین‌ها حضور نیز خواهند یافت؛ پس به اصالت این نسل، شک نکنید. آنها را دست ابزار صهیونیزم و همکار داعش نخوانید، مهاجرت را "هجوم" تعبیر نکنید، مشکلات و نارسایی‌های داخلی را بر دوش چند ده هزار مهاجر بی پناهی بار نکنید؛ مهاجرینی که بیمه ندارند، مصؤنیت و رفاه اجتماعی ندارند، حقوق شهروندی ندارند و به دلیل آنچه شما "غیر مجاز"ش میخوانید به مدارس، خدمات درمانی و آموزشی و... دسترسی ندارند.
نکته آخر اینکه آقای آذین! به یاد داشته باشید که ما میتوانیم زخم‌های شانه‌ها، دست‌ها و پاهای خاک آلود و گچ اندود مان را فراموش کنیم؛ اما هرگز زخم زبان را فراموش نمی کنیم.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/2377
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
